من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش 

که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی 

در چمن هر ورقش حالی دگر است 

حیف باشد که ز حال همه غافل باشی 

چنگ در پرده همی می دهدت /پند ولی 

پند انکه کندت سود که قابل باشی 

                                                       .     روایت ها این را نگفته اند..

چشم من نمی دید / خورشید را ندیده بودم /ماه را ندیده بودم /نور را ندیده بودم 

ان روز در خانه رسول را زدم که دستم را دراز کنم به گدایی رحمتش /که رسول باران بود و نمی پرسید این پیمانه ی خالی از ان کیست 

در باز شد در روایت ها گفته اند ,,او پوشیده بر من حاضر شد گفته اند که رسول پرسید ;این مرد نمی بیند ‘’چرا خودت را از او می پوشانی “`او پاسخ داد این مرد نمی بیند ,من که می بینم “`

خواستم این جا اعتراف کنم که من دیدم یعنی برای اولین بار در عمرم دیدم ‘’با همین چشم خاموش و بسته ام ,,خورشید را ,,ماه را ,,نور را ….

روایت ها این را نگفته اند …

منبع روایت ها این را نگفته اند … مجموع داستان ها چاپ دوم  زمستان 1390